Są rzeczy, których się po prostu nie robi. O najczęstszych błędach we wspieraniu dziecka słów kilka:
1. Nie próbuj zastąpić poszkodowanemu dziecku – rodzica. Ratownik jest tylko na chwilę i nie powinien próbować stawać się dla dziecka osią bezpieczeństwa. Słowa „zostanę przy tobie”, „ze mną jesteś bezpieczny” nie powinny padać choć wiemy, że zestresowany pomagający też popełnia błędy.
2. „Wszystko będzie dobrze” – to kłamstwo. Nie wiadomo co będzie. Może poszkodowany straci nogę, a może przez resztę życia będzie oddychał jednym płucem. Jeżeli nie jesteś Dr. House nie diagnozuj, nie wyrokuj, nie obiecuj.
3. Zwrot „Uspokój się” to pobożne życzenie zestresowanego udzielającego pomocy. Emocje jak strach, rozpacz to nie wybór, z którego możesz zrezygnować. Zamiast stawiać oczekiwania daj przykład swoją postawą i opanowaniem.
4. Mów prawdę, ale nie bodźcuj poszkodowanego zbędnymi informacjami. Poszkodowany ma silny ból za mostkowy i towarzyszące objawy, a nie „ma zawał i umiera”.

Nasze artykuły o wsparciu psychicznym dzieci:
- Esencja wiedzy - Informator do druku
- Jak mówić do dziecka na miejscu wypadku?
- 8 podstawowych działań w zakresie pierwszej pomocy psychologicznej
- Jak wspiera rodzic
- Nie zabieraj maskotki dziecku!
- 4 x NIE
- Główne reakcje na stres u dzieci 0-3 lat
- Główne reakcje na stres u dzieci 4-6 lat
- Główne reakcje na stres u dzieci 7-12 lat
- Główne reakcje na stres u osób nastoletnich